และฉันก็ไม่ได้โกรธ..??

นอนไม่หลับ

อาการเช่นนี้

ข้าพเจ้ามีไม่บ่อยนัก

และจะมีขึ้น ก็เนื่องมากจากสาเหตุเดียว




นอนไม่หลับ

ข้าพเจ้าทำอะไรเมื่อนอนไม่หลับ

หากไม่อ่านหนังสือ ก็คงนั่งครุ่นคิด

ฟุ้งซ่านอะไรไปเรื่อยเปื่อย



วันนี้ฝนตกตั้งแต่เช้า

เปียกนิดหน่อย

แต่ใส่เสื้อแขนสั้นไปทำงาน

และไม่มีเสื้อแขนยาว

เนื่องจากฝนตก อากาศข้างนอกครึ้มๆ

อากาศภายในตึกของวันนี้

จึงเย็นมาก

สำหรับข้าพเจ้า




นั่งตัวสั่น มือม่วง และง่วงทั้งวัน

เพราะหนาว

หนาวแล้วจะเพลีย

หัวจะตื้อๆ หายใจจะไม่คล่อง



ตอนเย็น  ฝนก็ตกอีก

เปียกนิดหน่อย

ตากลม โดนฝน โดนฝุ่น

เป็นธรรมดาที่จะรู้สึกไม่ค่อยสบายตัว



แต่ข้าพเจ้าไม่กินยา

ไม่มีการกินยากันไว้ นานพอสมควรแล้ว

ข้าพเจ้าไม่อยากกินยาอีกแล้ว

เพราะชีวิต รู้สึกว่า

ได้นำสิ่งแปลกปลอมจำพวกนี้

เข้าสู่ร่างกาย ในปริมาณที่มากเกินไปแล้ว




วันนี้ อารมณ์หม่นหมอง

มีหงุดหงิดบ้าง

แปรปรวนง่ายว่างั้น


ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะฮอร์โมนของร่างกายที่ไม่ปกติ

ทำให้หวั่นไหวไปกับสิ่งต่างๆ ที่พบเจอได้ง่าย

และมีอารมณ์ตอบสนองต่อสิ่งเหล่านั้น

ในระดับรุนแรงกว่าปกติ



ให้ชวนสงสัยว่า

แท้แล้ว

ข้าพเจ้าโกรธเคือง เศร้า เสียใจ

เพราะฮอร์โมน

หรือเพราะอะไร



หากไม่ใช่ช่วงนี้

ข้าพเจ้าจะเป็นเช่นนี้หรือไม่

เมื่อเจอเหตุการณ์เดียวกัน

ข้าพเจ้าจะรู้สึกอย่างเดียวกัน

หรืออาจแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง





คืนนี้ ข้าพเจ้าไม่อยากนอน

อยากฟังเสียงฟ้าร้อง

อยากฟังเสียงฝนสาดกระหน่ำลงมา

แต่ฝนคงเหนื่อยเกินกว่าจะรวบรวมพลังควบแน่นหนักๆ

และกลายเป็นฝน



ข้าพเจ้าได้ยินฟ้าร้อง

เสียงหมาหอน

เสียงรถแล่น

ข้าพเจ้าไม่ได้ยินเสียงตัวเอง

ข้าพเจ้าไม่ได้ยินเสียงใคร



ข้าพเจ้าอยากคุยกับใครสักคน

แต่แปลกที่ข้าพเจ้าไม่รู้ว่า

ข้าพเจ้าอยากคุยกับใคร



ข้าพเจ้ารักคนรัก

แต่แปลกที่ตอนนี้

ข้าพเจ้าไม่อยากรักอีกต่อไป



มันเป็นสภาวะเปลี่ยนแปลงไปมาของอารมณ์

ที่ยากแก่การควบคุม

เรารักสุดหัวใจ

และเกลียดสุดหัวใจได้ดุจกัน



เมื่อหัวค่ำ

ข้าพเจ้าฟังเพลงบนรถเมล์

รู้สึกคิดถึงคนรักขึ้นมาจับใจ

ฟังเพลงไหนๆ ก็มีแต่ความทรงจำระหว่างเรา



ข้าพเจ้าลงรถเมล์

กดโทรศัพท์

เขาจะนอนแล้ว

ข้าพเจ้าอยากบอกเขาว่า

คุยกับข้าพเจ้าสักแป๊บ

อยู่เป็นเพื่อนตอนข้าพเจ้าเดินเข้าหอ

เหมือนทุกๆ ครั้งที่ข้าพเจ้ากลับดึก

แต่ข้าพเจ้าไม่ได้พูดออกไป

เมื่อเขาบอกว่ากำลังจะนอน

ข้าพเจ้าก็ให้เขาไปนอน




เมื่อตอนดึก

ข้าพเจ้าเล่นเฟสบุ๊ค

เล่นไปเล่นมา ก็ไปเห็นว่าเขากดถูกใจรูปภาพและสเตตัสสาวสวย

นั่นไง

ประเด็นเดิมอีกแล้ว

มาอีกแล้ว

เรื่องราวเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ


อันที่จริง จะเจอก็ไม่แปลก

เมื่อการกระทำ ไม่ได้เปลี่ยน

อยู่ที่ว่า ข้าพเจ้าจะเห็นหรือไม่ ก็เท่านั้น


และยิ่งกว่าการเห็นก็คือ

ข้าพเจ้าใส่ใจ และรู้สึกกับสิ่งที่เห็นนั่นไหม





ค่ำคืนนี้

ข้าพเจ้าอยู่ลำพัง

ข้าพเจ้าอยากอยู่ลำพัง

เหมือนเช่นทุกๆ ครั้ง ที่ความเจ็บปวดมาเยือน




สวัสดีสหายเก่า

เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง

คืนนี้ เรายกให้เจ้า

ทักทายปราศรัย ขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆ ได้เต็มที่

แค่ปราณีเราบ้าง สักนิดก็พอ



หนึ่งเพลง เข้าบรรยากาศ

U Got Me