เมื่อก่อนนี้ คนใกล้ตัวจะรู้ดีว่าแพรวากับกาแฟนั้น
ไม่ถูกกัน
ดื่มไม่ได้
คือหมายถึงประมาณว่า
ดื่มแล้วจะมีอาการประหลาดๆ
ไม่ใช่ดื่มแล้วตายไปเลย อันนั้นก็เว่อเกิน
อาการประหลาดที่ว่าก็คือ
จะคลื่นไส้
คลื่นไส้มาก
จะอ้วกให้ได้เลย
อาการนี้จะมีอยู่ราวๆ ครึ่งชั่วโมงเป็นอย่างน้อยหลังดื่มเสร็จ
แล้วพออาการหาย
ก็จะเริ่มคึกๆ คักๆ
ทว่า พอมีอาการพวกนี้
หลายคนไม่ให้แพรวาดื่ม
ก็ไม่มีใครห้ามได้หรอก เขาแค่เป็นห่วงกัน
ยัยนี่ยิ่งช่างสรรหาป่วยนู่นป่วยนี่
ฮ่าๆๆ
มีกาแฟของแม่เท่านั้น ที่พอจะดื่มได้บ้าง
คือเป็นกาแฟที่สักแต่มีกลิ่นกาแฟเท่านั้น
ใส่กาแฟมาเท่าไข่มดเพื่อให้เรียกได้ว่าเป็นกาแฟ
ที่เหลือเป็นครีมเทียม น้ำตาล และนม หุๆ
นั่นนานๆ ครั้งแม่จะทำให้ดื่ม
ว่ากันถึงเมื่อก่อนแล้ว มาว่ากันเรื่องปัจจุบันบ้าง
ไม่ได้อยากจะเขียนเรื่องอะไรของตัวเองมากนักหรอก
แต่เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในชีวิต
ก็เป็นสิทธิของเราที่จะบันทึกเอาไว้นี่นา
เดี๋ยวนี้แพรวากับกาแฟเป็นเพื่อนซี้กันแล้ว
แต่เฉพาะกับกาแฟแค่ชนิดเดียวเท่านั้น
แน่สิ เราจะคบใครเป็นเพื่อนได้
ก็ต้องเป็นคนที่ถูกจริตกัน
ไม่ใช่ว่าใครก็ซี้กันได้
ไม่ใช่ว่ากาแฟอะไรก็ถูกปาก
สำหรับแพรวา
ต้อง คาราเมลลาเต้
หวานๆ
มีฟองนมด้วยยิ่งดี
หอม หวาน กลมกล่อม ชื่นใจ
อ้าว ไม่คลื่นไส้แล้วเหรอ
คลื่นอยู่
เหมือนเดิมแหละ
แต่ก็ยอม
ทำไงได้ ชอบไปแล้วนี่
จะว่าไป
กาแฟนี่ก็เหมือนความรักนะ
(เอิ่ม อารายของแก๊)
กาแฟมาพร้อมอาการคลื่นไส้
ความรักมาพร้อมน้ำตา
แน่นอน ไม่กินก็ได้
แต่โหยหาป่ะ
ชอบไปแล้ว
คิดถึงเขาไปแล้ว
ถ้าไม่รู้จักกันก็ว่าไปอย่าง
แต่นี่ สนิทกัน เจอกันบ่อยแล้ว เขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราแล้ว
ถ้าไม่มีเขา
ถามว่าอยู่ได้ไหม
ก็อยู่ได้
แต่คล้ายขาดๆ แหว่งๆ
ไม่มีชีวิตชีวา
เหงาหงอย
วันไหนมีคาราเมลลาเต้แล้วอารมณ์ดี
วันไหนไม่มี...ก็ซึมไป (นิดๆ)
ยิ่งนานวัน ก็ยิ่งติด
ดื่มมากๆ ก็ขาดไม่ได้
เหมือนเธอที่เข้ามาในชีวิต
ฉันมีเธอ
แรกๆ ก็นานทีเจอกัน
เวลาผ่านก็เจอกันบ่อยขึ้น
หลังๆ มา...กลายเป็นขาดเธอไม่ได้...หัวใจขอสารภาพ
กาแฟมีขมมีหวาน
แต่แพรวาไม่ชอบขมๆ
แพรวาชอบหวานๆ
สั่งคาราเมลลาเต้ ต้องย้ำพนักงานว่า ขอหวานๆ นะคะ
หรือถ้าเดินเข้า 'ตาร์บัคส์ ก็ขอคาราเมล แมคคาชิโอ้
ขีดเส้นใต้ตัวหนาๆ
เอาหวานๆ
พร้อมส่งยิ้มให้พนักงาน กรณีที่เป็นผู้ชายหน้าตาดี อิอิ
แพรวาชอบความรักหวานๆ
ชอบความโรแมนติก
ชอบการบอกรัก
(แม้ตัวเองจะไม่ค่อยได้พูดก็เถอะ)
ชอบให้เขาคนนั้นแสดงความรัก
หวานๆ น่ะ เข้าใจมั้ย หวานๆ
ฮ่าๆๆ
เมื่อก่อนไปนั่งร้านกาแฟ หามุมทำงาน
สั่งชาเย็น
พ่วงเค้กช็อกโกแลตเอย เครปเค้กเอย
เดี๋ยวนี้
คาราเมลลาเต้
แก้วเดียวพอ
ชีวิตก็เช่นกัน
เมื่อไม่มีความรัก
มีเพื่อน มีฝูง มีกลุ่ม มีก้อน มีสังสรรค์ มีปาร์ตี้...มีผู้คนมากมายจึงจะคลายเหงา
แต่พอมีความรัก
แค่เขาคนเดียว...
ก็พอ
