อ่านโน้ต อีกหนึ่งเล่ม
ข้าพเจ้าเคยอ่านดมได
เมื่อนานมาแล้ว
และเพิ่งได้อ่าน
"รวมมิตรแต้พานิช"
เมื่อไม่นานมานี้
ก็โน้ตน่ะนะ
ก็เป็นหนังสือของโน้ต
เป็นบันทึกของโน้ต
เพราะฉะนั้น มันจะเป็นอะไรไปไม่ได้เลย
นอกจากเป็นตัวตนของ "โน้ต"
ข้าพเจ้าชอบเรื่อง "เชียงใหม่ ปีใหม่" ที่สุด
เพราะความเป็นโน้ต
จึงสามารถทำเช่นนั้นได้
และข้าพเจ้าก็ปรารถนาจะทำเช่นนั้นบ้าง
ข้าพเจ้าทำได้แค่บางครั้ง
ข้าพเจ้าเปิดโหมดโลกส่วนตัวโดยไม่สนใจสายตาคนรอบข้างได้
แค่บางครั้งบางคราวเท่านั้น
มันคืออะไรบางอย่าง
ที่กักขังอิสระของเรา
มันคือ Super ego
ที่เราจำต้องยอมตน
การอ่านโน้ต
ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกดี
เพราะเหมือนได้ออกจากกฎเกณฑ์ต่างๆ
เหมือนได้ไปร่วมรู้สึก
ไปอยู่ด้วย ณ ที่นั้น
สถานการณ์นั้น
ทำอย่างนั้น
ข้าพเจ้าอาจคิดไปเอง
มันก็เป็นแค่จินตนาการที่ถูกชักจูงไปโดยตัวหนังสือของคนๆ หนึ่ง
แต่ข้าพเจ้าก็ดีใจ
ที่อย่างน้อย ก็เพิ่มเวลาแห่งการมีอิสรภาพให้ตัวเอง
โน้ตไม่มองโลกในแง่ดี
แต่โน้ตทำให้ข้าพเจ้ามองโลกแล้วอารมณ์ดี
ข้าพเจ้าไม่ได้ชอบโน้ต
แต่ชอบ "ตัวหนังสือ" ของโน้ต
แพรวา บุตรี
20.41 น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น