เหมือนอ่านบทร้อยกรองที่ถักทอต่อกันอย่างอ่อนช้อยและลื่นไหล
เรื่องราวจบลง แต่จินตนาการและหัวข้อสำหรับการถกประเด็นเพิ่งเริ่มต้นขึ้น
คนรักข้าพเจ้าบันทึกไว้ที่รองปกหน้าว่า
"เป็นนิยายเพียงเล่มเดียว
ที่อ่านจบแล้วรู้สึกว่าอยากอ่านซ้ำอีกรอบ"
ข้าพเจ้าไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกับเขา
แต่ก็ต้องยอมรับว่า
มันมีความรู้สึกแปลกๆ อารมณ์แปลกๆ ถ่ายทอดมาตามตัวหนังสือ
เข้าสู่หัวใจเรา
เรื่องราวน่าฉงน
แต่ก็ใกล้ตัว
เพราะใกล้ตัว จึงไม่อาจเอ่ย
เมื่อไม่อาจเอ่ยกันตรงๆ
ก็ต้องหาทางเอ่ยกันอ้อมๆ
อ้อมไปอ้อมมา
ตาย__ กันไปเสียแล้ว
ฮ่าๆๆ
ตัวละครนี้ทำเช่นนั้นหรือเปล่า
ตัวละครนั้นทำอย่างว่าไหม
แล้วตัวละครนี้รู้อย่างนั้นได้ยังไง
แล้วตัวละครนั้น ทำไมต้องทำอย่างนี้
อ่านเพลินดีจริงๆ
และคิด...เพลินกว่าอ่านหลายเท่าตัว
แพรวา บุตรี
12.47 AM
30-04-2446
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น