มักง่าย

ฉันเป็นคนหนึ่งที่เกลียดการขึ้นรถมอเตอร์ไซค์เป็นชีวิตจิตใจ
ถ้าไม่จำเป็นหรือคอขาดบาดตายจริงๆ ไม่มีวันย่างก้นขึ้นไปนั่งแน่ๆ
นอกจากเป็นรถของที่บ้านซึ่งพ่อหรือแม่เป็นคนขับเท่านั้น
อาจเพราะฉันรู้ว่า ถ้าพ่อหรือแม่ขับ
ท่านจะขับอย่างระมัดระวัง เพราะคนที่ซ้อนหน้าหรือซ้อนท้าย
คือลูกสาวและลูกชายตัวน้อยๆของท่าน

แต่เช้าวันนี้ ฉันมีเหตุจำเป็นที่จะต้องขึ้นมอเตอร์ไซค์
...มอเตอร์ไซค์รับจ้าง
มีวินมอเตอร์ไซค์อยู่มากมายแถวๆพระราม 3
ฉันทำท่าโบกไม้โบกมือ มอเตอร์ไซค์คันที่ถึงคิวก็มา
แล้วก็เป็นไปตามคาด

มันขับแบบไม่ได้สนใจผู้โดยสารตัวเล็กๆที่ซ้อนท้ายอยู่เลย
(ขออนุญาตใช้คำว่ามัน เพราะ"มัน"จริงๆ)

นอกจากจะขับเร็วแบบไม่ยี่หระต่อความลื่นของพื้นถนนที่เปียกเพราะฝนที่ตกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
มันก็ยังอุตส่าห์พารถและผู้โดยสารขึ้นเกาะกลางถนน
เพียงเพราะขี้เกียจไปกลับรถ
แม้ว่าที่ซึ่งสามารถกลับรถได้ตามกฎจราจรจะไม่ได้ไกลจนกินน้ำมันของรถแม้แค่เพียงเข็มกระดิก
แต่ก็นั่นแหละ คนมันมักง่าย ก็ทำอะไรๆ ง่ายๆไว้ก่อน

ฉันนึกรังเกียจและเกลียดพฤติกรรมของพวกมอเตอร์ไซค์รับจ้างแบบนี้มานาน
แถวๆอโศก ก็เช่นกัน
ทั้งที่เป็นย่านธุรกิจ และมักมีตำรวจมาหากิน อุ๊บส์..มาทำหน้าที่ อยู่เสมอ
พวกมันก็ยังคงมักง่ายอยู่เช่นเดิม
บางทีอาจเป็นคุณสมบัติตามอาชีพ..

ฟุตปาธ ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าฟุตปาธ
ถ้าเมื่อไหร่ที่เปลี่ยนชื่อเป็นมอเตอร์ไซค์ปาธ
ค่อยขึ้นมาวิ่ง
มิหนำซ้ำ ยังมีหน้ามาบีบแตรไล่คนที่เขาเดินอยู่บนทางอีก
ฉันคนหนึ่งแหละ ที่ไม่มีวันหลบหรือหลีกทางให้
แถมยังจะแกล้งเดินช้าๆ
ให้รถมันคะย่อกคะแย่กไปมาเพราะเคลื่อนด้วยความเร็วต่ำอีกต่างหาก
และถ้ากล้าที่จะบีบแตรใส่ฉัน
ฉันก็กล้าที่จะสบถใส่แกได้ทุกเมื่อเหมือนกัน

ความจริง สรรพนามว่า "แก" กับ "มัน"
ในบางโอกาส อาจจะถือว่าเป็นคำไม่สุภาพ
ในโอกาสนี้ด้วยเช่นกัน
แต่ก็น่าจะเหมาะแล้ว สำหรับผู้ที่ถูกเรียก

และความจริงอีกเช่นกัน
ที่มอเตอร์ไซค์รับจ้าง ไม่ได้มักง่ายไปซะทุกคน
แต่ในเมื่อคนส่วนใหญ่เป็นเช่นไร
คนส่วนน้อยก็ต้องพลอย(ถูกมอง)เป็นเช่นนั้นด้วย
มันเป็นกฎธรรมชาติ ที่เราๆท่านๆทราบกันดี
เพราะฉะนั้น ใครที่มั่นใจว่ามิได้มีพฤติกรรมมักง่ายดังที่กล่าวมาข้างต้น
ก็ขอให้มองผ่านหรืออ่านบล็อกนี้แบบสกิมมิ่งหรือสแกนนิ่งไปซะ
อย่าได้เก็บไปใส่ใจเลย

ฉันเพียงอยากพูดถึง "คนมักง่าย" เท่านั้น