ข้าพเจ้าได้อ่านหนังสือนี้ตั้งแต่สมัยอยู่ชั้น ป. 4
ตอนนั้น นักเรียนชั้นประถมปลาย จะถูกบังคับให้อ่านหนังสือเล่มนี้
(จำไม่ได้ว่าทุกคนหรือไม่)
เพื่อเข้าร่วมแข่งขันตอบปัญหาธรรมะ
ณ เวลานั้น ข้าพเจ้านึกไม่ได้ว่า
ต้องอ่านหนังสือ ต้องท่องเนื้อความในนั้น
ไปเพื่ออะไร
จำไม่ได้เสียด้วยซ้ำว่า
ข้าพเจ้าไปนั่งสอบกับเขาด้วยหรือ
มาเปิดดู portfolio อีกที
ก็มีเกียรติบัตรโชว์หราอยู่แล้ว
นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
กรูไปสอบมาตอนไหนหว่า 555+
อย่างไรก็ช่างเถิด
อย่างน้อย กิจกรรมนั้น ก็มีประโยชน์แก่ชีวิตเล็กๆ ของข้าพเจ้าอยู่บ้าง
เพราะทำให้ข้าพเจ้าได้รู้จัก "มงคลชีวิต" เป็นครั้งแรก
ตอนอ่านเมื่อชั้น ป.4 นั้น
เนื่องด้วยนักเรียนจำนวนมากต้องอ่าน
แต่หนังสือมีให้แค่ห้องละ 2-3 เล่มเท่านั้น
จำไม่ได้ด้วยว่ามีขายหรือไม่อย่างไร
รู้แค่ว่า ไม่ค่อยมีนักเรียนคนไหน มีไว้ครอบครองเป็นของส่วนตัว
ดังนั้น วิธีการอ่านก็คือ
ตอนเช้า นักเรียนจะต้องมาโรงเรียน
จับกลุ่มกัน กลุ่มละประมาณ 10 กว่าคน
แล้วคัดเลือก 1 คนในกลุ่ม
ที่ (คิดว่า) มีทักษะการอ่านออกเสียงดีที่สุด
ให้เป็นผู้อ่านหนังสือเล่มนั้น
ให้ทุกๆ คนฟัง
อ่านวันละบทกระมัง หรือสองบท ไม่น่าจะเกินนี้
ทำอย่างนี้ในทุกๆ เช้า
ในช่วงเวลาหน้าเสาธง
หมายความว่า นักเรียนที่ต้องอ่านหนังสือนี้
ไม่ต้องเข้าแถวเคารพธงชาติ
ไม่ต้องฟังครูบ่นนู่นนี่นั่น
สิ่งที่ต้องทำมีแค่ อ่านจนครบหมดทุกบทในเล่ม
ซึ่งก็มีประมาณ 38 บท
ตามหนังสือนั้น คือ มงคลชีวิต 38 ประการ
นั่นเป็นการอ่านตอนไม่ประสีระสาเท่าใด
จำไม่ได้ว่ามีอะไรเข้าหัวบ้าง
จำได้แค่ว่า ท่องไปวันๆ
ไม่คบคนพาล คบบัณฑิต บลาๆๆ
เล่มที่อ่านตอนนั้น มิได้มีรูปเล่มและหน้าปกดังที่ขึ้นไว้เมื่อเปิดเรื่อง
แต่มีหน้าตาเช่นนี้
(เล่มสีแดงนั้น เป็นฉบับกระเป๋า ที่ข้าพเจ้าซื้อให้เพื่อนรักเป็นของขวัญวันรับปริญญา)
ต่อมาเมื่ออยู่ชั้นมัธยมต้น
ข้าพเจ้าได้ไปพบหนังสือนี้เข้า ในห้องสมุดของหมวดสังคมศึกษา
จึงยืมมาอ่าน
อ่านแล้วก็ชอบ
อ่านอยู่นั่นแหละ
เสาร์ อาทิตย์ อยู่บ้าน ก็อ่านไปเรื่อยๆ
(สุดท้าย ได้คืนห้องสมุดหรือไม่ อันนี้เริ่มไม่แน่ใจ เหอๆ)
รู้สึกเข้าใจมากขึ้น
แน่นอนว่าต้องเข้าใจและรู้เรื่องมากกว่าตอนประถมอยู่แล้ว
อ่านเวอร์ชั่นเดียวกับที่อ่านตอนประถมนั่นแหละ
มีโคลงสี่สุภาพเปิดเรื่อง
มีคำอธิบาย
มีสรุป
อ่านเข้าใจง่ายทีเดียว
ยังสงสัยอยู่ว่า
(ทำไมตอนเด็กๆ กรูอ่านไม่รุเรื่องฮึ)
ตอนนั้น มีกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆ
อยากทำแต่สิ่งดีๆ
ความจริง สำหรับข้าพเจ้าแล้ว
หนังสือเล่มนี้
เป็นหนังสือ How to ที่ดีและมีค่ามากที่สุด
ตั้งแต่อ่านหนังสือประเภทนี้มา
และแม้กระทั่งตอนเรียนมหาวิทยาลัย
ที่อ่านหนังสือ How to อย่างบ้าคลั่ง
ทั้งของฝรั่ง ของคนไทย ของพระไทย
ก็ยังรู้สึกว่า
จริงๆ แล้ว
หนังสือพวกนั้น ก็แค่รายละเอียดยิบย่อย
ที่เอาแก่นแท้มาแปลงเป็นตอนเป็นเรื่อง
ทำให้เป็นเล่มๆ
โปรยปกเท่ๆ
ประทับตรา Best Seller
ก็เท่านั้น
สุดท้ายแล้ว
แก่นแท้ก็เพียง...เท่านั้นเอง
ชีวิตจะดี ก็เมื่อทำสิ่งดี
มงคลไม่มงคล อยู่ที่ดีพอหรือยัง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น