เพียงผู้เดียว

โตรึยัง?

ถามตัวเองหลายครั้ง

โตแล้วดิ..ยังมั้ง..ไม่หรอก..ไม่รุ

ก็ตอบตัวเองไปงั้น ๆ

ตามแต่อารมณ์ในขณะนั้นจะนำพา

แต่สุดท้าย เราก็ต้องตระหนักได้ว่า

แม้เราจะไม่อยากโต เราก็ต้องโต

มันเป็นสัจธรรม


เราต้องเกิด  ต้องโต ต้องแก่ ต้องตาย

ระหว่างทางนั้น ก็ต้องเจ็บ ต้องป่วย

ไม่ว่าจะกายหรือใจ

หลีกเลี่ยงหาได้ไม่

ทำได้เพียงยอมรับ ความเป็นจริง

และรู้เท่าทันมัน

ผ่านมันไปให้ได้



เราเกิดมาเพียงผู้เดียว

โตมาเพียงผู้เดียว

และเราก็จะต้องตายไปเพียงผู้เดียว

ไม่สามารถพาใครมาเกิดด้วย

และไม่สามารถพาใครไปตายด้วยได้

แม้ตายพร้อมกัน ที่เดียวกัน เหตุเดียวกัน

ก็ไม่แน่ว่าจะได้ไปต่อด้วยกัน



รักใครมากแค่ไหน

ประหนึ่งว่าจะมีชีวิตไม่ได้เมื่อขาดเขา

ก็ต้องกลับมาที่จุดเดิมอยู่ดี

สักวัน...ต้องมีการจากลา

จากเป็น  หรือ จากตาย  ว่ากันอีกที



วันก่อน เขารักเรา  เรารักเขา

รักกันปานจะกระเดือกลงคอ

วันต่อมา  ไปให้ไกลๆตีนกู

วันก่อน ไม่ว่ายังไง ฉันจะรักเธอ

วันต่อมา  เธอไม่รักฉัน ฉันก็จะเลิกรักเธอ

วันก่อน  ทำดีต่อกันสุดชีวิต

วันต่อมา  เข้าใกล้กูอีกนิดจะถีบให้

...

ไม่มีอะไร  ไม่เปลี่ยนแปลง

เข้าใจ และ ยอมรับมันเสียเถิด

แกะน้อยเอ๋ย


คนสำคัญในชีวิต

เปลี่ยนแปลง และสลับตำแหน่งได้เสมอ

วันก่อนสำคัญ

ไม่ได้หมายความว่าจะสำคัญตลอดไป

ใจเขาเปลี่ยนได้  ใจเราก็เช่นกัน


อย่าคาดหวังว่าผู้ชายหน้าไหนจะมอบใจให้เราตลอดไป

และอย่าคิดว่า มิตรภาพใด ๆ จะคงอยู่ต่อไปถาวร

ยืนเพียงผู้เดียว

หายใจเพียงผู้เดียว

ตายไปเพียงผู้เดียว

.....

ผู้เดียวเท่านั้น