โอกาส

บางจังหวะของชีวิต

ดั่งว่าเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นเป็นเพียงความฝัน

หรืออย่างน้อย ก็อยากให้มันเป็นแค่ความฝัน

แต่มักจะมีอะไรหลายๆ อย่างมาย้ำเตือนให้เราระลึกได้ว่า

นี่คือความจริง

และเรากำลังตื่น

กำลังมีชีวิตอยู่ในโลกแห่งความจริง

ไม่ได้วิ่งวนอยู่ในห้วงเวลาเพียงชั่วครู่

แววตาคู่นั้น

รอยยิ้ม 

เสียงหัวเราะ

จนแม้กระทั่งคำพูดสุดท้าย

ประโยคสุดท้าย

ที่บอกว่าฉันยังมีโอกาสกลับไป

แต่ก็เท่านั้นแหละ

เมื่อทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว

เมื่อเวลาไม่อาจย้อนคืน

เมื่อฉันได้ออกเดินมาไกลเกินกว่าจะกลับไปได้แล้ว

ฉันจึงทำได้เพียงปฏิเสธเธอ

ปฏิเสธทั้งน้ำตา

ฉันรอฟังถ้อยคำเหล่านั้นมาเนิ่นนาน

รอให้เหตุการณ์เช่นนั้นมีทีท่าว่าจะเกิดขึ้นมาตลอดเวลา

อดทนเพื่อผ่านพ้นความเจ็บปวด

เพื่อรอพบความสดใส

ฉันรอ 

และมันน่าเสียดายจริงๆ

ที่ฉันได้สิ่งที่ต้องการจากเธอ

ในวันที่ฉันไม่อาจรอได้อีกต่อไปแล้ว

มันเป็นความตื้อตึง อัดอั้น และเจ็บปวดแสนสาหัส

เวลาไม่เคยรอใครจริงๆ

โอกาสไม่ได้มาตามใจเรา

เมื่อโอกาสได้หมดสิ้นไปแล้ว

แม้เพียงกอดสุดท้าย

ก็ไม่อาจมี

แม้เพียงสัมผัสอ่อนโยนสุดท้าย

ก็ไม่อาจกระทำ

ฉันยังฝันถึงเธอ ยังมีเธออยู่ในความคิดแทบจะทุกเวลา

ฉันรู้ รู้ดีว่ามันเปล่าประโยชน์

แต่ฉันห้ามมันไม่ได้

หัวใจของฉันเป็นของเธอมาเนิ่นนาน

เป็นของเธอโดยสมบูรณ์

และยากเหลือเกินที่จะเอามันกลับมาคืน

จนถึงตอนนี้

ฉันมีเพียงภาพแห่งความสุขฉายซ้ำวนไปวนมา

สิ่งร้ายๆ ที่เราทั้งคู่ผ่านพบ 

ไม่มีพื้นที่และอิทธิพลอีกต่อไป

ฉันดีใจที่มันเป็นอย่างนั้น

แม้มันจะยิ่งทำให้น้ำตาของฉันไหลง่ายขึ้นก็ตาม

My heart will go on...

สิ่งที่ทำได้ ก็มีเพียงทำหน้าที่ในปัจจุบันให้ดีที่สุด

เดินบนเส้นทางที่ฉันเลือกให้คุ้มค่าที่สุด

ใช้ทุกนาทีให้เกิดประโยชน์สูงสุด

ปฏิบัติต่อคนที่อยู่เคียงข้างให้อ่อนโยนที่สุด

บทเรียนราคาแพง 

ฉันจะไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย

ด้วยรัก

20 มิถุนายน 2557